In het tijdschrift Metropolism wordt de verhalenbundel Nieuwe Lusten gerecenseerd:
Gelukkig is er ook A.H.J. Dautzenberg die met een feministische speech het geheel weer in evenwicht brengt. En het thema Nieuwe Lusten wat diepte mee weet te geven. ‘Deze tekst is gebaseerd op een lezing die de dochter van een goede vriendin zou houden op haar opleiding. Ze durfde uiteindelijk niet en meldde zich ziek.’ De speechschrijver in het verhaal ‘Het horizontale leven’ doet ‘verslag van mijn ‘carrière’ als vrouw, als vrouw met een lekkere kont. Het woord ‘carrière’ staat overigens tussen aanhalingstekens, maar dat hadden de vrouwen vast al opgemerkt.’ In haar verhaal vertelt ze over de bewonderende tikken tegen haar billen en het geknijp van jongens op school. Volgens haar ligt het probleem in de anus:
‘De gemiddelde vrouw ziet tijdens haar seksleven dus nooit een anus. De gemiddelde man wél en dat maakt indruk. Bij de man, maar zeker ook bij de vrouw. (…) Op belangrijke posities willen mannen geen vrouw met een lekkere kont. En de vrouwen accepteren dat, want tussen hun welgevormde billen zit immers een anus, een o zo zichtbare anus. Af en toe sputteren ze wat tegen, in het ene decennium wat meer dan in het andere, maar dat is louter voor de vorm. Niet meer dan dappere pogingen om nog een vleugje zelfrespect te behouden. Mooie vrouwen zitten gevangen in een toneelstuk. ‘De billen, de borsten en de vernedering.’ En dat toneelstuk wordt ook de komende eeuwen wegens succes geprolongeerd.’
Klik hier voor de volledige recensie.